Playground.

Ayaw na ayaw ni Nanay dumadaan sa iskinita na yun. Magulo daw. Maingay. Madaming bata. Parang hindi iskinita. Parang…

…playground.

Mapa-umaga, hapon, hanggang gabi, hindi nauubusan ng mga batang nagtatakbuhan at naglalaro sa lugar na iyon. Hindi naman kalakihan ang iskinita na yun. Kaya nga kapag pinagsabay-sabay sa pagkaka-iskedyul ang pagbi-bingo ng mga nanay, inuman ng mga tatay, basketbol ng mga tambay, videoke ng mga teenager at tumbang preso ng mga paslit, tiyak yun, kulang na lang lagyan ng karatula yung iskinita sa amin na,

“CLOSED UNTIL DECLARED OPEN FOR PUBLIC PASSAGE”

Hahahaha. Dae kong tawa dun ah!

Ganun. Ganun na kalala ang mga may-ari ng iskinitang yun (may-ari na talaga eh! Asan ang titulo???) tuwing linggo ay may disco pa yan sa gitna ng daan at utang na loob mo pa kapag binigyan ka ng ka-hiningang ‘space’ para maka-daan ka.

Utang na loob!

Matagal ko na ding pinag-iisipan na umalis sa lugar na iyon. Totoong magulo, delikado, at mga walang pakialam sa mundo ang mga kapitbahay.

Pero yun nga yung nagpapa-exciting ng buhay!

Gabi-gabing may nahoholdap. Di lang minsang may mga lasing na nagsaksakan at pinaglamayan. Meron na ding bangkay na natagpuang itinapon sa drainage.

So far wala pa namang fetus na napulot sa daan. At least diba?

Sabi ng iba, ‘hindi ka ba natatakot?’

“Wala na namang ligtas na lugar ngayon.” Mahinahon kong sagot.

Masaya pa rin namang nakakapaglaro ang mga bata sa iskinitang turned into an instant playground. Walang iniintindi. Hindi iniisip ang mga nakakabanggang dumadaan sa talaga namang daanan ng mga simpleng mamamayan.

Oo, dito ako lumaki. Pero hindi ko sinasabing dito na din ako mamamatay. Marami pa akong pupuntahang lugar. At hindi pa ako mamamatay. Matagal pa yun.

Minsan ko na ding ginawang playground ang kalsada. Marami na rin akong natamaan na nagdaraan ng tsinelas na ang totoong puntirya ay yung lata sa tumbang preso. Sinasalo kasi nung mga dumadaan. Kasalanan nila yun.

Maraming sipa, bola ng pingpong, at tsinelas din ang napunta sa bubong dahil sa mga paglalaro namin nuon.

Kaya naiintindihan ko ang mga batang iyon.

It’s time for their turn.

Na-miss ko tuloy bigla ang piko, siyato, patintero at tumbang preso.

=D